रिमझिम

रिमझिम
अंधारले नभ, ढग दाटलेले
तरंग उठले, मनोमनी..!

गारवा अंगात, पाऊस भिनला
हळूच शिरला, पानोपानी..!

नदी ओढे नाले, ओतप्रोत झाले
अवखळ चाले, प्रवाहाने..!

रानाच्या वाटेने, दरी नि कपारी
रंगते दुपारी, रिमझिम..!

वृक्ष लता वेली, हिरवे गालीचे
स्वप्न या मनीचे, बहरते..!

रान चिंबचिंब, माती मऊ ओल
अंकुरले खोल, कोंभ नवे ..!
• रघुनाथ सोनटक्के

झड

झड 

सावळे अंबर, हिरवी धरणी
सप्तरंगी धनू, अजब करणी

मेघ तो नादतो, सतार सरींचे
आलाप छेडीतो, पवन उरीचे

तृण इवलेसे, दवबिंदू कण
अलगद वाहे, डोळ्यातून मन

अंधार मुरतो, छेडीत तार
झोपडी झेलीते, गारांचा मार

दुधाळ निर्झर, वाहे खळखळ
नदीच्या भेटीस, अंतरी तळमळ

सुगंध मातीस, वीज तडतड
अंकुर फुलतो, झेलीत ही झड
• रघुनाथ सोनटक्के
   मो. ८८०५७९१९०५

 

श्रावण

श्रावण

रिमझिमतो श्रावण
घनदाट रानोमाळी
हिरवे होत चराचर
फुले सोनसकाळी

कुहूकुहू करे कोकिळ
नाचे मोर पिसार्‍यातून
हळूच डोकावे अनिल
ढगांच्या पसार्‍यातून

कधी कोवळी तिरीप
लख्ख दाह तो नभी
इंद्रधनू सप्तरंगासवे
खुलवत राहे कधी

वाहे अवखळ वारा
बिलगतो प्रिया परी
तारूण्य असे बहरले
सुरूच हलक्या सरी

निसर्ग तो धरणीला
वेढून घेत मनोहारी
सुंदर मनमोहक भासे
धरा ही राधा बावरी
• रघुनाथ सोनटक्के, पुणे
  मो. ८८०५७९१९०५

२६ जुलै २०२०, दै. युतीचक्र 
३० जुलै २०२०, दै. आदर्श महाराष्ट्र 

 

 

पहिला पाऊस

पहिला पाऊस

जीव कासाविस
शुष्क सारी भुई
सगळ्यांची होई
लाहीलाही

दाटला अंधार
सुसाटला वारा
आसमंत धरा
 गंधाळली

टप टप थेंब
सरीवर सरी
तृप्त सृष्टी सारी
प्राणीमात्र

गर्द झाडेवेली
नटली अवनी
पक्षी गातो गाणी
रानोमाळी

रम्य चराचर
दृश्य मनोहर
हर्ष सभोवार
दाटलेला
• रघुनाथ सोनटक्के ‎

११ जून २०१९ दै. औरंगाबाद केसरी मधे प्रकाशित
१८ जून २०१९ च्या साप्ताहिक सायबर क्राईम मधे प्रकाशित
१५ जून २०१९ च्या दै. स्वाभिमानी छावा मधे प्रकाशित
१९ जून २०१९ च्या दै. वाचकमंच मधे प्रकाशित  
२७ जून २०१९ च्या दै. मराठवाडा संचार मधे प्रकाशित 
साप्ताहिक झी मराठी दिशा, २१ जून २०१९ ला प्रकाशित
http://www.zeemarathidisha.news/Details?NewsId=5624415757003576617&title=pahila%20paus&SectionId=4805737089856539540&SectionName=%E0%A4%95%E0%A4%B5%E0%A4%BF%E0%A4%A4%E0%A4%BE 

                  

 

तो पाऊस

« तो पाऊस »

पाऊस आला की

तु खुप भिजायचीस

माझ्या उबदार कुशीत 

गुपचुप निजायचीस

तुला आठवत असेल

आपलं पावसात भिजनं

बिलगन्या मिठीमधे

तुझं खोटंखोटं लाजनं

म्हटलो होतो तुला सखे 

तु दूर नको जाऊस

आळवीत होता तुला

तो बरसणारा पाऊस

तु होतीस अन् मी होतो

त्या शेताच्या बांधावर

धाय मोकलून रडली होतीस

पावसात माझ्या खांद्यावर

साक्षी आहे आपल्या प्रेमाला 

ते बांधावरलं हिरवं झाड

श्रावणातल्या सरीसवे सखे

ती आठवण तरी काढ

तु येशील भिजायला म्हणुन

रोज पाऊस बरसतो

पाहण्या माझ्या मिठीमधे तुला

ढगाढगातुन गरजतो

• रघुनाथ सोनटक्के

  तळेगाव दाभाडे, पुणे 

  मो. ८८०५७९१९०५

२९ऑगस्ट २०१८च्या दै. नवाकाळ मधे प्रकाशित 
१५ ऑगस्ट २०१८च्या सायबर क्राईम (औरंगाबाद) मधे प्रकाशित
६ ऑक्टोबर च्या दै. लोकशाही वार्ता २०१८ मधे प्रकाशित
३० जून २०१९, दै. गाववाला  आणि मराठवाडा संचार मधे प्रकाशित
३० जून २०१९, दै. मातृभूमी (अकोला)  
३० जून २०१९, दै. वाचकमंच मधे प्रकाशित
३० जून २०१९ दै. स्वतंत्र भारत, समर पुरवणीत प्रकाशित
२ जुलै २०१९ दै. दिव्य-मराठी, मधुरिमा पुरवणीत प्रकाशित
१९ ऑगस्ट २०१९ दै. सकाळ, अकोला मधे प्रकाशित  

                   

 

 

भिजलेला तुझा तो पदर

होता बेभान ओला पाऊस

रूप तुझं घायाळ करे मला

म्हणायचो नको काही लेवुस

गार गार वारा असायचा

यायची भेटायला सारं सोडून

जळतंय माझं मन सखे

आता आठवणी त्या काढून

पाऊस

पाऊस  - रघुनाथ सोनटक्के

काड्यांची छत्री

श्रावणाचा पाऊस

माझ्याविणा नको

गाणे 'ते' गाऊस

भिजलेला पदर

ओला ओला पाऊस

रूपासाठी नको

आणी काय लेवुस

खिडकीतुन डोकाव

रिमझिम पाऊस

माझ्याविणा नको

गरम चहा पिवुस

गार गार वारा

आणतोय पाऊस

चुलीमधे नको

माझं मन जावुस

तेच जुनं पुस्तक

परत तोच पाऊस

जुन्या त्या गुलाबाचा

गंध नको घेवुस

• रघुनाथ सोनटक्के

९ जून २०१८ च्या दै. युवा छत्रपतीमध्ये प्रकाशित

२४ जून २०१८ च्या दै. तरुण भारत, अक्षरधारा पुरवणी मध्ये प्रकाशित 

http://epaper.tarunbharat.com/1708596/Aksharyatra/AKSHARYATRA#page/6/1

९ सप्टेंबर २०१८ च्या दै. जनशक्ती (मुंबई) मधे प्रकाशित

http://epaper.ejanshakti.com/1808853/Mumbai-Janshakti/09-09-2018#page/8/1

१८ ऑगस्ट २०१९, दै. तरुण भारत, आसमंत पुरवणीत प्रकाशित

२२ ऑगस्ट २०१९, दै. एकमत साक्षी पुरवणीत प्रकाशित

१० सप्टेंबर  २०१९ दै. सकाळ, अकोला मधे प्रकाशित   

१ सप्टेंबर २०१९ दै. हिंदुस्थानमधे प्रकाशित

                         

 

आषाढाचे गित

आषाढाचे गित
                      
चातकाला लागे, कृष्णमेघाची अोढ
वाट पाहे वसुंधरा, येतो कधी आषाढ

नृत्य करी मयुर, बरसता जलधारा
प्रेयसी होय धुंद, झोंबता मंद वारा

गाऊ लागे मेघ मल्हार, साद देई विज
झोपडीत म्हणे माता, क्षणभर निज

घालती भक्तगण, विठ्ठलास साद
चंद्रभागेत मिसळे, टाळ मृदंगाचा नाद

प्रतिक्षा संपुन, न्हाऊ निघाली सृष्टी जणू
निरखुन पाहे देवेन्द्र, रूप त्याचे धणु

पाहण्या सारकाही, सुर्य ढगामागुन हसतो
हसु किती चैतन्यदायी, कृष्णमुरारी भासतो

झाली तृप्त धरणी, आनंदले सृष्टी चराचर
भुमिच्या कुशीतुन, डोकावे तृणांकुर

वसुंधरेने पांघरला, नवा हिरवा शालु
पक्षी-वृक्ष उल्हासुन, जणु लागले बोलु

नाचलो मी जलधारात, नाचली माझी प्रित
गावे सर्वांनी या, आषाढाचे गित

- रघुनाथ सोनटक्के -
तळेगाव, पुणे
 880 579 1905
( माझी प्रथम प्रकाशित कविता )

१९ जुलै २०१८ च्या दै. नवाकाळ मधे प्रकाशित 

२४ जुलै २०१८ च्या दै. युवा छत्रपती आणि २२ जुलै २०१८ च्या दै. विदर्भ मतदार मधे प्रकाशित

दै. २२ जुलै २०१८ च्या दै. डहाणू मित्रमधे प्रकाशित

             

प्रेमपत्र

 प्रेमपत्र

मी दिलेलं पत्र

असेल का अजुन तुझ्याकडे?

का दिलं असेल फेकुन 

अनाहूत म्हणून!

मथळा तर नव्हताच त्याला

का वाचत असशील,

माझ्या प्रेमाचा आशय

कधीतरी...

जीव आेतला होता मी त्यात

शिल्पकार जसा मुर्तित अोततो तसा

कितीतरी पत्रे जन्मुन अल्पायुषी ठरलीत त्याआधी

पण याचा जन्मच झाला होता 

तुझ्या हाताला स्पर्शण्याचा

मनाच्य‍ा आतुन प्रसवलेली कविता

लिहली होती मी त्यात

उमगलीच नाही वाटतं तुला!

गुलाबाचं फुलही होतं त्यात

गंध नसेलच आता 

पण माझ्या प्रेमाचा दरवळ

नक्कीच असेल त्याला...

मोराचं पिसही दिसेल तुला

जर का निक्षुन बघशील

कारण तुला बघुनच माझं मन

पिसार्यागत फुलायचं...

आणि नाचायचं मनमुराद

मोरागत...

रक्ताने जरी लिहलं नसलं

तरी माझं काळीजच होतं ते

जे तू चिरलं तर नाही

पण ...

अजुनही तु्झ्या होकाराची वाट पाहतंय

तु्झ्याशी संवाद साधायला

आता फक्त उरलीय कविता

लिहित असतो तुला पोहचत असेल म्हणुन

भलेही कुणी...

रडगाणं म्हटलं जरी तिला...

रघुनाथ सोनटक्के

         ८८० ५७९ १९०५
८ जानेवारी २०१९ ला दै. डहाणू मित्र मधे प्रकाशित

तुय लगन होईन तवा

तुय लगन होईन तवा

तुय लगन होईन तवा 
जाशीन तु दूर 
पण माह्या जीवात आग 
डोयात येईन पूर 

तुया लग्नात पोरी 
हासतीन तुये ओट
मले मातरं प्या लागीन 
तुया जुदाईचा घोट 

तुया हातावरची मेंदी 
रंगुन जाईन फार 
अन् लोकं उडवतील 
तुया लग्नाचा बार 

होईन तुयं शुबमंगल 
अन् पळीन गयात हार 
मी मातरं होईन
जागच्या जागी ठार 

लळशीन तु बेज्या 
सारं जग पाहीन 
कोणासाठी लळतं 
कोणाले नाई कईन 

मी तुयावर पेरम करो 
मले ध्यानात ठेवजो 
आठोन आली तवा 
चंद्राकळे पायजो 

या जन्मात नाही 
तुय माय मिलन 
पुढच्या जन्मी ना
तुया बिगर जमन 

● रघुनाथ सोनटक्के ●

१८ जानेवारी २०१९ च्या दै. स्वाभिमानी छावा मधे प्रकाशित