« नकोस »
आधीच तुटलोय मी
पुन्हा तोडू नकोस
सोसलंय बरंच काही
पुन्हा छळू नकोस
हळूवार तुझं अागमन
देवून गेलं गारवा
आशेच्या पालवीला
पुन्हा जाळू नकोस
तुझं हसणं, बोलणं
लाजणं तुझं भारी
आवडतेस तु खुप
सोडून जाऊ नकोस
नभांसारखं तुझं मन
धरणीसारखे डोळे
ह्रदयाला माझ्या तू
तोडून जाऊ नकोस
स्वप्नांचा बांधलाय इमला
आहे गरिबाची झोपडी
पाहून कुणाच्या महालाला
मोडून जाऊ नकोस
• रघुनाथ सोनटक्के
तळेगाव दाभाडे, पुणे